บทที่ 967

ท่าทางแบบนี้ทำให้เวินเอ่อร์หว่านรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กน้อย

อกของเขาแนบชิดกับแผ่นหลังของเธอ สองมือเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว

ไม่นาน บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ก็ปรากฏภาพหนึ่งเฟรมขึ้นมา—

"หว่านหว่าน นี่คือกล้องวงจรปิดตรงทางเดินเล็กๆ ด้านนอกโรงแรม" มู่เหยียนเซินพูด "หลายวันนี้ ฉันให้คนพยายามซ่อมกล้องที่เสีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ